Himal Pandya "Parth"'s Ghazals(હિમલ પંડ્યા "પાર્થ" ની ગઝલ)

વિષના પ્યાલા સતત પીવાય છે,

કોઇ પૂછે તો કહું, જીવાય છે! 

અેટલું કહીને એ છૂટી જાય છે,

જે થવાનું હોય છે, એ થાય છે;

આંખથી વહેતી રહે પીડા બધી,

આપણાંથી ક્યાં કશું સચવાય છે? 

રોજ એકાદો ભરમ ભાંગી જતો!

એ નથી હોતું જ, જે દેખાય છે; 

એક પત્થર તો ય પીગળતો નથી,

લાખ દોરા-ધાગા-બાધા થાય છે;

વાંક જેવો નીકળે તકદીરનો,

હોઠ ફરિયાદોતણાં સીવાય છે;

લે, તું તારે કચકચાવી વાર કર!

મોત! શાને આટલું મુંઝાય છે? 

--------------------------------------------------

ખુશબુ થઈએ, શ્વાસમાં રહીએ; 
એમની આસપાસમાં રહીએ; 

ના પડી જાય કોઠે અંધારું,
બે ઘડી તો ઉજાસમાં રહીએ;

મોકળા મનથી બસ જીવાતું હો!
લાગણીના લિબાસમાં રહીએ;

સુખ મળી જાય છે અગર શોધો!
ચાલ, એની તપાસમાં રહીએ;

હું અને તું નું બહુવચન કરીએ,
એકલાં નહિ, સમાસમાં રહીએ;

કાયમી જો ગઝલમાં વસવું હો.
છંદમાં રહીએ, પ્રાસમાં રહીએ;

આવી મળશે મુકામ સામેથી,
એકધારા પ્રવાસમાં રહીએ; 

"પાર્થ" એવું કશું કરી જઈએ;

કે સ્મરણમાં, સુવાસમાં રહીએ.

હિમલ પંડ્યા

-------------------------------------------

मिलननुं गीत माराथी घणा वखते गवायुं छे,

न जाणे केम वर्तन आज एनुं ओरमायु छे!?

आ नातो जोड़वा माटे नथी कोई जबरदस्ती,

बतावी दो के बीजुं कोण माराथी सवायु छे?

बधाने प्रेम आप्यो छे, बधानो प्रेम जीत्यो छे;

ह्रदय क्यां कोइनु क्यारेय माराथी घवायुं छे?

मुसीबतने हुं बिरदावुं के मानुं पाड़ हिम्मतनो?

नथी ज्यां कोइ पण पहोंची शक्युं त्यां पण जवायुं छे!

फरीथी ए ज घटना, ए ज पात्रो, ए ज संदर्भो;

मजानुं दृश्य केवुं आंखनी सामे छवायुं छे!

ग़ज़ल छे जिंदगी मारी, ग़ज़ल छे बंदगी मारी!

तमारे मन हशे शब्दो, अमारो प्राणवायु छे.

 हिमल पंड्या "पार्थ"

-----------------------------------------------------------------

-------------