મનહર છંદમાં બે રચના
=================
ફરી દાળ બળી ગઇ,ફરી દાળ થઇ કાળી,
મુસીબતની જડ છે,મારી પત્ની રુપાળી.
પાપડ શેકવા ફાવે, બનાવી શકે છે મેગી.
એ જ એનો અન્નકોટ એ જ પીરસે થાળી.
પેટ પણ હવે મારું ,જવાબ દઇ રહ્યું છે,
પીત્ઝા બર્ગર ખાઇને,હોજરી થઇ આળી.
પિયરે ન સિધાવીને,મને દુઃખ એમ આપે,
ધામા નાખે અહીં સહુ,સાસુ સસરા સાળી.
ફૂલ ધાર્યુંતુ મે એને ,કે એ ખુશ્બૂ ફેલાવશે,
નીકળી એ તો અરે રે,કાંટાળી એક ડાળી.
લાલી લિપસ્ટિક એની, મારો પગાર ખાય છે,
કરવી પડે છે મારે ,દિવસ રાતપાળી.
દિવસે લાગે અપ્સરા, સ્વર્ગથી ઉતરી આવી,
રાતે મેકઅપ કાઢે, હબકી જાઉં ભાળી.
અકાળે મળી ગઇ છે, મને તો આ વૃધ્ધાવસ્થા
કેશ સાથે રંગુ કેમ, દાઢી મારી શ્વેતાળી.
પરણીને પસ્તાણો છુ, કુંવારો જ સારો હતો,
ચોટલી ઝાલીને ઊભી,,એક ચોટલાવાળી.
-------------------------------------------------
શબ્દ ગોઠવાઇ ગયા,આપોઆપ કવિતામાં,
જખ્મની દશા આ નક્કી, હરી હોવી જોઇએ.
મોહરા ઉખડી રહ્યા,ચહેરા ઉપરથી આ
જાત આયનાની સામે,ધરી હોવી જોઇએ.
માસૂમિયત એમ જ ,જળવાઇ રહે તેથી,
સ્વપ્નમાં સહુના એક , પરિ હોવી જોઇએ.
સેકડૉ દિવાના આમ, મરી ફીટવા તૈયાર,
વાત કોઇ વતનની, કરી હોવી જોઇએ.
મહેંકી રહી માટી ને,ઝળહળે પણ આ તો,
રજ કોના પગલાની, ખરી હોવી જોઇએ.
લતા ભટ્ટ
No comments:
Post a Comment